De drie keurvorsten uit het Oosten
De riddertjes hadden een fijne tijd gehad in Wenen, maar het kerstfeest dat de gravin van Meyghem voor de belangrijke genodigden van de landen van herwaarts en derwaarts organiseert, wilden zij niet missen. Dus laadden zij de os en de ezel vol Weense kerstgeschenken en vertrokken spoorslags richting Beieren. Aan de stadspoort van Nürnberg vonden ze andermaal de keizer van het Heilig Roomse Rijk. Ook hij had het gekibbel in Praag achter zich gelaten en bereidde zich voor op een oorlog die misschien wel eens dertig jaar zou kunnen duren. Volledig in de ban van deze perikelen, had de keizer nog een klein verzoek voor de riddertjes: of ze even wat kerstgeschenken aan de keurvorsten in het Rijnland wilden overmaken?
De steden in het Rijnland lagen netjes op de route van de riddertjes, dus dat vormde geen probleem, ook al hadden de riddertjes wat minder goede ervaringen met deze route. Voor de keurvorst van Trier kregen ze wat goud van de keizer, voor de keurvorst van Mainz was er mirre en de keurvorst van Keulen zou wierook krijgen. Het was duidelijk dat de keizer graag op een goed blaadje bij de drie heren stond. Gepakt en gezakt gingen de riddertjes via Würzburg naar Mainz. In de mooie Romaanse Dom van Mainz vonden ze de eerste keurvorst en gaven ze de mirre af. Het toeval wou dat de keurvorst van Trier net ook in Mainz was aangekomen, dus konden de riddertjes meteen ook het goud overhandigen.
De keurvorst van Trier zei: “Kom we gaan er eentje op drinken hier op de kerstmarkt. Ik heb nu toch goud genoeg.” En zo eindigde die avond voor de twee keurvorsten en twaalf riddertjes met glühwein en veel gezelligheid. Omdat er ook een alcoholvrije variant was, kon iedereen meedrinken: ook zij die nog de os, de ezel en de paarden moesten besturen. Of het nu door de glühwein of door de goede bedden kwam weten we niet, maar de riddertjes sliepen uitstekend en trokken de volgende dag langs het erg mooie pad langs de Rijn via Koblenz tot in Keulen. Daar gaven de ze wierook af aan de keurvorst in de Dom en trokken meteen verder. De winterse omzwerving zat erop, maar de riddertjes waren weer mooie herinneringen, fijne ontmoetingen en enkele leuke kerstcadeautjes rijker. Op naar het kerstfeest!
De riddertjes hoefden bij toeval niet langs Trier te gaan, maar zij waren daar dit jaar eerder wél al geweest op terugweg van Weinfesten in het Moezeldorpje Kesten. Zo getuigen deze prentkaarten:
