Het Bourgondisch leven
Het was moeilijk afscheid nemen van Venetië de volgende dag. Na een laatste wandeling doorheen de smalle steegjes kozen de riddertjes om mee te rijden met de snelle koets die de bisschop van Milaan van Venetië naar huis bracht. Omdat het nog niet zo laat was, besloten de riddertjes zelfs nog wat verder door te reizen en sloegen ze hun kamp op aan de oevers van het meer van Como in de schaduw van de plaatselijke Dom.
Via een plaatselijk – doch indrukwekkend – kabelbaantje konden ze vanop de omliggende heuvels een goed beeld krijgen van de omgeving. In de verte zagen ze het meer van Lugano liggen met daarachter de Gotthardpas: dat was hun route naar gekende gebieden. De volgende ochtend vonden ze een groep Engelse veteranen die dezelfde weg voor ogen hadden en gingen ze samen op pad langs Zwitsers meren, bergen en dalen via Luzern tot in Bazel. Verheugd waren de riddertjes toen ze beseften dat ze hier de weg al kenden.
Het hapje dat ze aten in Bazel lag echter – financieel – wat zwaar op hun maag. Zo diep waren de geldbuidels van de riddertjes nu ook weer niet. Dus gingen ze zonder veel dralen verder op pad naar een gebied waarvan ze wisten dat ze hun magen weer helemaal op orde zouden krijgen: Bourgondië. Veel lof hadden ze in Vlaanderen al gehoord van dit land van derwaarts over. Via de Franche-Comté trokken ze recht naar de hoofdstad van Bourgondië: het luisterrijke Dijon.
En ook aan het hof van Bourgondië werden ze hartelijk onthaald met een plaatselijk wijntje en een goed gevuld banket. Ze spraken over hun avonturen met goede heren, stoute heren en heren zonder vrees. Langs hun neus weg informeerden ze ook even of er een rechtstreekse weg van Bourgondië naar Vlaanderen beschikbaar was, maar die bleek onderbroken nabij Nancy. Maar geen nood: via het eeuwige Parijs was Brussel toch slechts een dagreis van hen verwijderd.
En zo eindigde dit avontuur van de riddertjes alweer in Parijs hoewel ze 14 dagen eerder oostwaarts waren getrokken op zoek naar een leeuw. Een echte leeuw hadden ze niet gevonden, maar ze zagen leeuwengevechten in Istrië en vonden de symbolische leeuw in Venetië met een geweldig feest in het Dogepaleis. Ook de ontvangsten door de heren van Bled en aan het Bourgondisch hof waren memorabel. De riddertjes wisten het wel zeker: thuisblijven zouden ze niet te lang.