Beleg in Béziers

Je zou kunnen zeggen dat de queeste van onze dappere ridderschaar nog niet veel resultaat gehad heeft. Er is veel gereisd, maar van de ketterse Katharen is nog geen spoor. Ietwat moedeloos, maar gebronst door de mediterrane zon, reizen ze naar de kust via de vallei van de Têt, richting Avignon, waar al eens een paus te vinden is.

Wanneer ze op twee wielen langs het lommerrijke Canal du Midi fietsen, bemerken ze met hun geoefend oog in de verte, op een hoogte in het vlakke landschap, een interessante plaats. Een oude plaats. Ouder dan pausen of Katharen, zelfs ouder dan Romeinen! Met aanvankelijk een gezwinde steek trokken ze naar boven, maar de helling bleek toch iets steviger dan verwacht…

In de verte, aan de door de hitte schitterende horizon, ontwaren ze een nieuwe versterking; maar deze keer is het niet de stadsmuur die ze zien, maar de trotse toren van de kathedraal. Rondom de stad allerlei tentenkampen, waar ze alras hun kameraden uit Carcassonne terugzien! Het lijkt erop dat Béziers belegerd wordt en daar moeten ze natuurlijk bij zijn! Na hun voorraden aangevuld te hebben; en na een korte toeristische stop aan de beroemde negen sluizen – zo snel zal de stad toch niet vallen – begeven ze zich naar de brug voor de stad.

Toen ze daar aankwamen, bleek de stad toch al gevallen. Geen kans op onsterfelijke roem, maar gelukkig was er genoeg buit te vergaren in de markthallen van de stad. Geen vergeefse expeditie!