De sneeuwman van Moravië

Al dat gekibbel en gekwetter in het Praagse kasteel met een heuse defenestratie als klap op de vuurpijl: het was allemaal niets voor de riddertjes. Dus besloten ze om –hoewel de stad zelf zeker de moeite waard was om nog even te blijven – verder oostwaarts te trekken. Ze vonden al snel de weg vanuit Bohemen naar het naburige Moravië en waren blij verrast toen de eerste sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelden.

De riddertjes trokken van stad tot stad door het witte landschap, langs steeds smallere karresporen. Tegen valavond doemde de versterkte stad Telc op aan de horizon, omringd door uitgestrekte meren met machtige stadspoorten en ophaalbruggen. Een bijzondere aanblik en bovendien wisten zij dat hier een uitstekende herberg was gevestigd.

In Telc vonden de riddertjes niet enkel overheerlijke Lendenbraten, overlopende glazenbier en een vederzacht groot bed, maar ook een onverwachte ontmoeting. Tijdens het bekijken van de versterkingen – enkele technieken konden misschien in hun eigen kasteel worden gebruikt – stonden ze plotseling oog in oog met een droevige sneeuwman. De sneeuwman, zo bleek, was zelf ook op weg naar de jaarlijkse bijeenkomst van sneeuwmannen en andere winterse figuren in het Winterpaleis in Wenen, maar hij was verloren gelopen.

De riddertjes hielden een kort beraad – uiteraard met een stevige kroes gerstenat – en kwamen tot het besluit dat zij zelf ook fijne herinneringen hadden aan hun passage in Wenen enkele jaren geleden. Dus waarom zouden ze de sneeuwman niet vergezellen? En omdat de riddertjes nooit lang bij de pakken blijven zitten, gingen ze meteen op pad. In een van de stadjes die ze waren gepasseerd, hadden ze een wegwijzer naar Brno zien staan. Van daaruit zouden ze zeker naar Wenen kunnen. De sneeuwman was helemaal in zijn nopjes toen ze effectief de stadspoort van Brno binnenreden, want ondertussen was het bovendien nog veel harder gaan sneeuwen. In Brno vonden ze na een stevig stuk vlees en een al even stevige kroes bier de steenweg naar Wenen. Ze sloegen hun kamp op in een herberg in Breclav nabij de Oostenrijkse grens, terwijl de sneeuwman buiten enthousiast op hen wachtte…