Al die willen te kaap’ren varen
De directe zeeroute tussen de stad aan de Sont en de grote en trotse Hanzestad Gdansk was helaas geblokkeerd, dus moesten onze dappere ridders een omweg nemen via het zuiden van Zweden. Dit mooie landbouwgebied was nog maar kortgeleden ontrukt aan de Deense kroon en dat kon je nog goed zien in de gezellige studentenstad Lund, waar de ridderschare een korte pauze hield om voor man en paard een natje en een droogje te voorzien.
Maar we dralen niet en wandelen rijdend verder naar het oosten tot we met al onze troepen legeren in de marinebasis Karlskrona, waar op ons een ware oceaanstormer wacht. Met dit machtige schip maken we de overtocht naar de Hanzesteden, maar om zeker te zijn dat we niet opgemerkt worden zullen we dit ’s nachts doen. Na een korte pauze in de haven ging het leger, met zijn voetsoldaten, paarden en bagagetros aan boord en installeerde zich in de gezellige bar. Op naar Gdansk!
Gespaard van de stormen die dit deel van de Baltische zee al eens kunnen teisteren kwam het leger op een aangenaam, zij het soms wat vroeg, tijdstip aan in de Poolse haven van de Hanzestad. Bij nader inzien bleek die haven wel niet in de stad zelf te liggen, maar een paar kilometer ten noorden ervan. Gelukkig was het kampement dat was uitgekozen ook ten noorden van de stad en bleek dit dus zoals men pleegt te zeggen “een geluk bij een ongeluk”.
Wekenlang reizen is vermoeiend, en daarom had de kwartiermeester een uitgelezen locatie uitgezocht. In het beroemde kuuroord Sopot waren officieren en soldaten ingekwartierd in een wellness-medisch-balneologisch centrum met geneenskrachtige baden en bronnen. Ideaal om wat op krachten te komen om de verdere reis – en het vervullen van de opdracht bij het standsbestuur van Gdansk – aan te vatten.
