Cabaret Time in Château René
Waar gisteren de zon nog ongenadig op de harnassen van de riddertjes had geschenen, was de hemel boven Digne-les-Bains de volgende ochtend volledig dichtgetrokken. Er zat onweer aan te komen in de Alpen, niet meteen de ideale omstandigheden om een lange dagtocht te maken. Maar zoals jullie ondertussen al weten, schrikken onze riddertjes daar helemaal niet voor terug. Gepakt en gezakt gingen ze op stap via het dal richting Manosque.
Eigenlijk ging de tocht verrassend goed. Het pad voerde hen langs de indrukwekkende Pénitents van Les Mées en bij Manosque gingen ze op het zevenentwintigste rondpunt naar links richting Aix-en-Provence. Daar werd even getwijfeld over wat de beste route zou zijn. Ze konden hier namelijk rechtdoor gaan terug naar de Middellandse Zeekust ofwel kiezen voor een pad door de bossen van de Provence naar de Rhônevallei. Het was de koning die de knoop doorhakte: in de haven van Marseille zouden zij eerst de nodige proviand inslaan.
En zo trokken de riddertjes opnieuw naar de kustlijn die ze eergisteren hadden moeten verlaten. Ze hoopten dat de Franse troepen nog steeds in Toulon zouden vertoeven en niets hadden gemerkt van de tocht van de 12 riddertjes in een grote boog om hen heen dwars door de Alpen. Voor alle zekerheid besloten ze om in Marseille geen tijd te verliezen en meteen richting de haven te trekken. Deze oude Griekse stad beschikt namelijk over zowat de grootste haven in de omstreken en wordt afgeschermd door de forten van Saint Jean en Saint Nicholas.
De riddertjes vulden er hun voedselreserves aan die tijdens de tocht door de Alpen stevig waren geslonken. Verstandig als zij waren vermeden ze wel het contact met de lokale ratten en alle vormen van “slechte lucht”. Je weet immers maar nooit welke gemene ziektes er via een grote haven in Europa aan land kunnen komen. Dat (en de relatieve nabijheid van Toulon) zette de ridderschaar er nog meer toe aan om haast te maken en deze plek te verlaten alsof ze er de Pest aan hadden.
Ze kozen voor de kustroute naar de monding van de Rhône, omdat de koning zich herinnerde dat hij nog een oude vriend had wonen in de buurt (ja, daar kwam hij nu mee af!). Zijn kennis Roi René woonde in een bescheiden stulpje op linkeroever van deze rivier zo ongeveer waar die op zijn breedst is, in het plaatsje Tarascon. De riddertjes hoopten daar op een hartelijk en gastvrij welkom. Toen ze aankwamen aan het château van René bleek dat inderdaad het geval. De riddertjes kregen meteen twee hofdames toegewezen: Yvette en Maria. Bovendien konden ze net als twee gestrande Engelsmannen (die zich hadden verkleed in Franse ajuinverkopers) zo lang als zij wensten van de geneugten van het verblijf genieten. Om de avond helemaal goed te maken bleek het ook nog Cabaret Time te zijn in Château René. Het beloofden nog mooie dagen te worden in de Provence!
